Cumartesi, Ekim 22, 2005

alıskanlık

gunde 3 pakete varan sigara tuketimimi, ani bir kararla,bu sefer yarıda bırakmayarak,simdilik 4 dal seviyelerine cektim.fizyolojik bagımlılık hadisesini nikotin bantlarıyla,psikolojik bagımlılık hadisesini irademle cozmeye calısıyorum.alıskanlıkları yıkmak ne kadar da zor.el alıskanlıgı ile her hareketimin arkasından sigara paketi ile yakınlaştıgımın farkına,onu cantamın diplerine atıp,cakmaklarımı çöpe attıgımda anladım.sabahları cigerlerlerin agrırken uyanıp,buna aldırmadan, sanki bu agrının müsebbibi o degilmiş ve hatta ondan cekilen sıcak bir iki nefesin agrıya iyi gelecegi düşüncesi ile yaktıgım sigaraları düşündükce,kendimi kotu hissediyorum.bir insan bir maddeye bu kadar baglanmamalı.hangi boslugu dolduruyor da bu denli vazgecilmez oluyor onu sorguluyorum gunlerdir.bir nevi acizlik aslında.icen herkes ictigine lanet okuyup,okudukca bir nefes daha cekiyor.cok zorlu bir iki parkur var onumde.simdilik yemeklerden sonra yakılan sigara kısmını-ozellikle kahvaltıdan sonra yakılan ilk sigara- basarıyla gectim.sitresli ve sinirliyken icilen sigara kısmını gectim.dişleri fırcaladıktan veya mentollü bisey yedikten sonraki kısmında-ki bu kisiden kisiye degisir- takıldım.icki icerken,sexden sonra ve kar yağarken kısımlarından biraz korksam da o parkurları da gecmeyi umuyor,icen arkadaslarıma da cok zavallısınız demekten kendimi alamıyorum.guzel gunler gorecegiz gunesli gunler, motorları maviliklere surecegiz...

1 yorum:

... dedi ki...

unutman , bırakılabilmen... bu da geçer